Ragdolls werden in de jaren zestig ontwikkeld door Ann Baker; een fokker in Riverside, Californië. De oorsprong van het ragdoll-ras bestond bijna volledig uit free-roaming. . Andere verhalen gaan iets dieper in op het verhaal van Josephine.
Zoals het verhaal gaat, was de Angora een redding die Ann bezat en die werd aangereden door een auto. Vermoedelijk maakte dit ongeluk Josephine immuun voor pijn, wat resulteerde in haar slappe, ontspannen houding. Dit maakt deel uit van de legende over hoe Ragdolls hun naam krijgen. Ze staan erom bekend slap te worden als een lappenpop wanneer ze worden vastgehouden.
Ann Baker, een fokker die in de jaren zestig in Californië woonde, wordt gecrediteerd voor het creëren van de Ragdoll (ze markeerde ook de naam). Baker nam een gedomesticeerd langharig wit vrouwtje dat wild werd aangetroffen in haar buurt, en fokte haar met een andere langharige kat. De resulterende kittens waren de voorlopers van het Ragdoll-ras. Door te selecteren voor eigenschappen zoals een vriendelijke persoonlijkheid en lange, pluche vacht, produceerde Baker uiteindelijk de grote, zachte kat die we vandaag kennen en waar we van houden.
Volgens de Cat Fanciers' Association (CFA) wegen mannelijke Ragdolls doorgaans tussen de 15 en 20 pond en vrouwtjes tussen de 10 en 15 pond. Dat maakt ze iets groter dan andere katachtige zwaargewichten zoals de Maine Coon, die tot 18 pond kan wegen, en de Noorse boskat, die tot 16 pond kan wegen. De kittens met de gewenste looks werden gehouden en zorgvuldig in lijn gefokt om de soort puur te houden. In feite moeten alle Ragdolls afstammelingen zijn van Josephine.
Er is geen andere stam Perzisch, Birmaan of Birmees geïntroduceerd. De eigenschappen van de ragdoll-kat zijn alleen te vinden in de nakomelingen van Josephine, waar de geschiedenis van Ragdolls bestaat. Het uiterlijk kan enigszins variëren wat betreft patroon of kleur, maar de dispositie moet hetzelfde blijven om een Ragdoll te zijn. Niemand, zelfs de maker niet, kan op dit moment iets aan de regels toevoegen en nog steeds een raszuivere Ragdoll hebben.
De Ragdoll-kat is een relatief nieuw kattenras, de oorsprong is vertroebeld in mysterie. Het is ontstaan in Riverside, Californië met een vrouw genaamd Ann Baker. Het ras begon naar verluidt toen een witte angora Perzische kat genaamd Josephine gewond raakte bij een auto-ongeluk, deze gebeurtenis werd toegeschreven aan de reden dat de kittens van Josephine erg relaxed en goedaardig waren. Gelukkig raakte Josephine niet ernstig gewond en kreeg hij meer nesten, waaruit het Ragdoll-kattenras is voortgekomen.
De voorouders van de huidige ragdoll-kittens zijn allemaal geëvolueerd van Josephine. Elke Ragdoll moet herleidbaar zijn tot Josephine en een uitgebreide lijst (in de VS) toont elke fokkat van Josephine tot aan de fokkers van vandaag. Ongeacht het bizarre begin, Ragdolls zijn geëvolueerd tot een sterk ras met prachtige eigenschappen en adembenemende looks. Ze stuurde verschillende van haar katten naar verschillende onderzoeksuniversiteiten in Californië, waaronder Stanford en Loma Linda.
Ik probeerde Denise vragen te stellen, maar werd eerlijk gezegd dom getroffen door de overweldigende schattigheid van de Ragdolls. In 1969 verkocht ze een paar fokkatten aan Denny en Laura Dayton uit Newbury Park, Californië, die later dat jaar hun eigen cattery, Blossom Time, openden. Ze richtten uiteindelijk een aparte organisatie op, bekend als de Ragdoll Fanciers Club International (RFCI). Dit kan problemen met het gewicht van de kat veroorzaken, dus plan om elke dag wat tijd met je Ragdoll te spelen, jacht- en jachtspellen uit te vinden en het klimmen van kattenbomen en andere speeltoestellen aan te moedigen.
Een van de bekendere ragdoll-katten was van de zangeres Dusty Springfield, die in 1999 stierf in haar huis in Henley-on-Thames in Engeland; haar 13-jarige kat Nicholas werd voorzien in haar testament, waarin werd bepaald dat hij „babyvoeding geïmporteerd uit de U” kreeg. Anne gebruikte een kat van het Angora-type, een zeehondenmuts (witte handschoenen en laarzen over een Siamese kleur) mannetje en een effen zwarte kat om haar foundation Ragdolls te produceren. Katten met overgewicht hebben meer kans op het ontwikkelen van andere gezondheidsproblemen, waaronder diabetes, artritis en hartaandoeningen. In een recent artikel in een landbouwkrant beweert een Ragdoll-fokker in Wisconsin, die ook in het buitenland heeft verkocht aan Italië en Saoedi-Arabië, dat de blauwe tweekleurige Ragdoll op dit moment een „statussymbool” is in China.
De advertentie crediteert Ann Baker voor het ontwikkelen van het ras en merkt op dat hoewel de kat nog geen kampioenschapsherkenning had, „het zou moeten komen. In één verhaal beweert Ann Baker dat ze tijdens het lenen van katten voor haar zwarte Perzische fokprogramma een knappe kater opmerkte. Wat belangrijk is, is om een kattenvoer van hoge kwaliteit te kiezen dat gecertificeerd is als compleet en uitgebalanceerd door AAFCO. In één video, waarvan de titel ons vertelt dat „Richard de Ragdoll-kat graag op de grond glijdt, gegiechel buiten het scherm te horen is terwijl de kat over het parket wordt gelobd en vervolgens plichtsgetrouw terugdraaft naar zijn eigenaar voor meer manhandling, als een slappe, donzige bezem.
Even belangrijk is om Ragdoll-katten niet te veel te voeren, omdat obesitas hen vatbaar kan maken voor een groot aantal chronische ziekten. .
Leave a Comment